Voorjaar in Marokko - 2016

Voor de voorjaarsvakantie zocht ik een bestemming die niet al te ver weg en die niet al te duur was en die toch veel te bieden heeft. In 2009 was ik in Marokko geweest en ik dacht hier met plezier aan terug. Dat was toen een leuke reis; een afwisselend landschap, niet te ver, lekker eten, enz.. en in een heel andere wereld. Mijn keus was gemaakt! Na wat zoeken kwam ik terecht op een leuke vlucht, Eindhoven - Fez. Ik boekte onze reis van maandag - maandag. Ideaal om de maandag als vrije dag te hebben! Ik had nog niet echt idee wat ik in Marokko wilde gaan doen, maar ik dacht als ik de woestijn haal, dan kan ik in elk geval met Zadok kameel rijden, dat leek me geweldig.

Regen bij vertrek in Eindhoven.

Riad Doha in Fez, voor onze eerste 2 nachten, is een aanrader.

Riad Doha. Een mooi Marokkaans hostel.

Bij de riad.

Fez is één van de vier koningssteden in Marokko.

De eerste tagine.. heerlijk! Veel groente en couscous.

Wandelen door Fez.

Op een wandeling door Fez is van alles te beleven.

Dit is een ritueel bad, in een oude synagoge in Fez.

Naar het dak van de synagoge.

Na 2 dagen geacclimatiseerd te hebben in Fez, is het tijd om verder te gaan. Zoals ik eerder al schreef, mijn einddoel is de woestijn, de Erg Chebbi - Sahara. Om daar te komen moeten we de Midden-Atlas door. Geen probleem, de Atlas is enorm mooi. Evenals haar bewoners. Het is genieten om de vele kudden met hun herders door het landschap te zien trekken.

En route naar het zuiden. Onderweg een ''terrasje'', alwaar we veel bekijks hadden.

Even een pauzetje op de lange route.

De Atlas is mooi! Hier een oase stadje aan de voet van de Atlas.

In Erfoud, op 60 km afstand van Erg Chebbi, komen we aan. Ik herinner mij dat in dit plaatsje tripjes worden verkocht om de woestijn in te gaan en daar te overnachten. Bij het kantoortje dat deze tripjes verkoopt, ontmoet ik de allervriendelijkste eigenaar. Omdat het bere-rustig is, andere gasten zie ik niet, neemt hij alle tijd voor ons. Hij adviseert ons voor de nacht een fijn hotelletje;) zie onder, regelt een trip de woestijn in én last but not least, nodigt ons die middag uit voor een rondleiding in de omgeving en voor de vrijdag-couscous bij zijn familie thuis.

Voor weinig geld een super luxe hotel. Dat is het voordeel van het laagseizoen.

Het water ziet er heel aantrekkelijk uit, maar het was berekoud.

Desondanks en dankzij Zadok, hebben we gezwommen.

Zadok in de achtertuin van onze hotelkamer.
Net uit de douche lekker in het zand spelen.

Op stap met de eigenaar van het reisbureautje.
Hij deelt snoepjes uit aan de kinderen in de dorpjes waar we langskomen.

Straatbeeld in een dorpje.

Te gast bij een Marokkaanse familie.

Vrijdag couscous, het feestmaal van de week.

De eigenaar van het reisbureautje.

Na een heerlijk ontbijt en een rustige ochtend, gaan we met eigen auto naar Rissani, waar we onze spullen kunnen uitladen en achterlaten in een hotelkamer. Na de nacht in de woestijn kunnen we ons hier opfrissen en we zullen hier dan ook ontbijten. Daarna is het zover ~ we gaan het schip van de woestijn bestijgen! We zijn niet helemaal alleen, Zadok en ik, er is ook nog een ander Nederlands gezin. Een stel van mijn leeftijd uit Amsterdam met 2 kinderen/jongens van 6 en 8.  Dat is wel gezellig! Het is de bedoeling dat we de sun-set in de woestijn gaan meemaken, evenals de sun-rise, de volgende dag, en dat we in de woestijn in een tent gaan eten en slapen. Het is een uurtje ongeveer met de kamelen de woestijn in.

Aan de rand van de woestijn.

Ze zijn wel erg groot, die kamelen.

Prachtig plaatje.

Zadok vond het eerst heel eng, maar later heel spannend-leuk!

Geweldige ervaring met je zoontje op een kameel in de Sahara!

Overnachten in de tent bij ''bedoeïenen'', helaas toeristisch, maar toch erg leuk.

Vroeg in de ochtend, de zonsopgang bekijken.

Here we are!

Camel selfie.

Sjok.. sjok... we komen er wel..

Mooi uitzicht!

Stoere kerel. You did it!

Ons ontbijt, na ons woestijn-avontuur. Een leuke afsluiting!

Als ik weer terug ben in Erfoud, blijkt dat ik pech heb. De terugweg door de Atlas is onbegaanbaar. Er blijkt ineens afgelopen nacht zoveel sneeuw te zijn gevallen, dat de Atlas voor verkeer is afgesloten. Ik krijg gelukkig hulp en advies, maar gezien het vliegtuig niet op mij zal wachten, schat ik in, voel ik toch ook wel enige urgentie om snel de weg op te komen. Er wordt naar een alternatieve route voor ons gezocht. Ik zal om de Atlas heen moeten rijden en dan de oostelijke route. Het is geen toeristische route en ook geen drukke route, maar wel mooi! Uren rijden, bijna zonder iemand tegen te komen, dat is pas vakantie, toch?

Prachtige route terug, door de uitlopers van de Atlas. Er is veel sneeuw gevallen ondertussen!

Bekend beeld onderweg.

Een dorpje in zicht.

Nog een bekend straatbeeld.

Als we weer in de bewoonde wereld komen, blijkt dat we op tijd zijn voor ons vliegtuig. We hoeven gelukkig niet te haasten. Onderweg hebben we nog tijd om wat te eten, te drinken, te tanken, etc. Onderweg hebben we leuke en diverse ontmoetingen gehad. Van een meisje in een klein dorpje dat vloeiend Engels spreekt, omdat ze zo graag in Amerika wil studeren tot een jongen die in Rotterdam-Zuid heeft gewoond, weet waar de Statenweg ligt, etc.

Zadok heeft onderweg vriendjes gevonden.

Bijna weer bij de luchthaven van Fez.

We nemen nog een pauze en kijken even in de gids naar de mogelijkheden die Marokko de laatste middag nog te bieden heeft..

Het was geen lange reis. Het was wel een avontuur. We hebben regen gehad, sneeuw en zon. We hebben het koud gehad en warm gehad. We hebben vriendelijke Marokkanen en vriendelijke Nederlanders ontmoet. We hebben een stukje van de wereld gezien. Wij hebben het naar onze zin gehad.