Jeju-do

Jeju is een vulkanisch eiland. Het is het grootste eiland van Zuid-Korea. Op een film in het Steen Park zagen we hoe het eiland waarschijnlijk is ontstaan; na diverse vulkaanuitbarstingen. Dat was interessant en het maakte duidelijk waarom het eiland zo interessant is en de Zuid-Koreanen er allemaal geweest willen zijn. Je ziet hier veel Zuid-Koreaanse toeristen. Koreanen spreken zelf overigens niet over Zuid-Korea, maar gewoon over Korea. Het is hier zo warm op het moment, het is in 100 jaar niet zo warm geweest, werd mij verteld. Dit voel je alleen aan de kustzijden van het eiland. Er zijn grote klimaatverschillen. Aan de kust is het nagenoeg windstil, wat de warmte bijna niet te doen maakt. Vooral 's nachts in de tent is het heel benauwd. Wanneer je een half uurtje rijdt, is het weldadig.. 10 graden koeler (nog zo'n 28 graden) en wind! We hadden een nacht harde regen en een nacht harde wind. Echt verfrissend.
Persoonlijk vond ik het eiland qua natuurschoon niet enorm spectaculair. Ik vond het wel erg leuk om zoveel contact te hebben met de Zuid-Koreanen. Het hele eiland is vol met parken, musea, eetgelegenheden etc. Wat dat betreft is er genoeg te doen. We hebben dan ook veel gedaan. Zoals: het groene thee museum, een robot experience, een natuurpark, een krater park, het steen park (erg interessant, vooral met betrekking tot de geschiedenis van het eiland), het Afrika museum (even geen Azië), het dinosaurus park (voorlopig heb ik even genoeg dinosaurussen gezien), een traditioneel dorp, etc.
Zoals ik zei, vond ik de contacten met de Zuid-Koreanen erg leuk. Zadok kreeg vaak iets in de handen geduwd, meestal snoep of fruit. Zo kreeg hij bij een waterval waar we speelden, respectievelijk een banaan, een stuk watermeloen, een zak chips, cola, mandarijnen, een kippenpoot en daarna kregen we samen kippensoep, een zak fruit, chocola en ik koffie en bier. Die dag heb ik geen boodschappen meer hoeven te doen. In de avond werden we namelijk uitgenodigd op de camping waar we stonden bij de buurman en zijn zoontje. Hij bakte heerlijke vis voor ons. De Zuid-Koreanen zijn direct, maar erg toegankelijk. Een voorbeeld van hun directheid. De bus die we eens namen stopte langs de snelweg en de chauffeur kwam boos naar ons toelopen omdat Zadok zijn gordel niet om had.
Het eten is hier heerlijk. Gisteravond was onze laatste avond hier, ik nam een rijst met vis en salade menu. Wat was dat heerlijk. Warme kleefrijst (handig als je met stokjes eet), rauwe vis (super) en heerlijke salade. De combi is verrukkelijk. Daarbij worden kleine bakjes met groentes en vis waarvan ik de naam niet weet geserveerd. Oja, ik zag dat de meeste mensen uit een flesje dronken waarvan de inhoud op water leek. Ik bestelde het ook. En nam een slok. Het had ongeveer de smaak van wodka! Er stond een vulkaan op het flesje. Ik explodeerde ook bijna.. wel lekker trouwens.
Dit was Jeju. Wij vliegen vandaag naar Shanghai, voor het laatste onderdeel van deze reis. We zullen hier 2 nachten zijn.

Onze eerste kampeerplek.

Robot experience.

Bij het groene thee museum.

Deze opaatjes zie je echt overal.

Één van de stranden.

De vrouw draagt een shirt met een Nederlandse tekst!

Chips bij de waterval.

Typisch Zuid-Koreaans plaatje. Zie de zwemuitrusting van de mensen en het formaat opblaasboot.

Vis eten op de camping.

Bij het Steen park.

In het Steen park.

Bij de krater.

Onderweg.

In het Afrika museum.

Buitenkant Afrika museum is nagebouwde moskee uit Mali.

In het dinosaurus park.

Het restant mee naar huis!

Wando

We zijn eergisteravond aangekomen op Wando. Wando was een eiland, maar is nu met een brug verbonden met het vasteland. Vanuit Wando nemen we vanochtend de ferry naar Jeju eiland. Het was een busrit van exact 6 u die ons hier bracht. Net zoals de Japanners zijn de Zuid-Koreanen goed in plannen. Met behulp van de Lonely Planet vond ik snel een motel (de naam voor de traditionele hotels; de benaming hotel hoort hier bij internationale hotels). Het is een heerlijk motel, met uitzicht op de haven en de zonsopkomst. De eigenaren hebben hun best gedaan om alles aanwezig te laten zijn wat je leven comfortabeler kan maken. Een telefoonoplader, een computer, haarlak en -gel, koelkastje, drinkwaterkraantjes, etc. Ook is er een heerlijke douche. We zullen hier twee nachtjes slapen en dat is voor het eerst deze reis, twee nachten op dezelfde plek. Dus wel relaxed. De avond is prachtig hier, want alles is verlicht, bling, bling, en de lampjes veranderen steeds van kleur. Het is nogal betoverend. Verder is er een overvloed aan visrestaurants. De verse vis spartelt nog in bakken aan de straatkant. Zadok vindt dit fascinerend. Ik besluit om de volgende avond van de vis te gaan genieten, want mijn maag was vandaag niet geheel in vorm. Waarschijnlijk heb ik iets verkeerds gegeten in de ochtend.

De volgende dag verkennen we het stadje. Onderdeel hiervan is, dat we met een monorailtje naar boven gaan, waar een uitkijktoren is. Het is leuk. Het is overigens erg warm. Daarom gaan we in de middag even terug naar onze kamer. s Avonds is de verse vis aan de beurt. Het is een rib uit mijn lijf, maar misschien wel de lekkerste vis die ik ooit gegeten heb. We worden bediend door een aardige moeder en dochter uit Wladiwostok. Als ik denk dat ik de vis bijna half op heb, komt de andere helft van de vis in de vorm van vissoep op tafel. Het is veel te veel. Maar top lekker.

Mijn bagage is echt zwaar.

Gelukkig helpt Zadok (soms).

Wachten op de bus.

Uitzicht hotelkamer.

Verse krab.

Upside down.

Ook veel schelpdieren.

De monorail.

David en Goliath

Onze vis wordt gevangen.

Wando by night.