Deze Avantareis vond plaats van 19-26 oktober 2013, startte in Oost Turkije (in Batman), bracht ons naar Noord Irak (het Koerdische gebied) en eindigde opnieuw in Batman (in Koerdisch Turkije).
Voorafgaand aan de reis bereikten ons berichten over onrust in plaatsen waar wij kwamen, zoals over Mydiat, waar we het eerste weekend zouden verblijven:
 |
| Een geweldig theehuis in Zakho (Noord Irak) |
Voorafgaand aan de reis bereikten ons berichten over onrust in plaatsen waar wij kwamen, zoals over Mydiat, waar we het eerste weekend zouden verblijven:
en over Irak:
Zoals vaak bij reizen naar onbekendere bestemmingen kan de berichtgeving hierover tot verkeerde conclusies leiden. De goede berichten bereiken vaak niet het nieuws. Daarom door middel van deze blog een goed bericht over een mooie reis in een mooi en uitzonderlijk gastvrij gebied.
De hiernavolgende tekst is met toestemming integraal overgenomen van de schrijfster en reisgenoot Petra van Dam. Petra bedankt!
Koerdistan is een gebied in
veelbewogen landen. Mensen die denken aan Irak denken al snel aan bommen. Denk
je aan Syrië, dan gaan je gedachten als snel uit naar een gifgasaanval en
miljoenen vluchtelingen. Helaas is dit allemaal waar en hebben wij ook iets
mogen zien van de Syrische vluchtelingen in Koerdisch Turkije en Irak. Het is
jammer genoeg vaak wel zo dat het nieuws alleen de negatieve kanten van een
land laat zien. Wij mochten gelukkig met Avanta een heel andere kant van het
land Irak, maar ook van Turkije zien. Mooie en gastvrije landen met
vriendelijke en behulpzame mensen. Van deze mensen kunnen wij nog een hoop
leren!
Onze reis startte in het Turkse
plaatsje Midyat, waar wij het weekend verbleven. Nadat wij heerlijk gegeten
hadden in een restaurant, werden wij uitgenodigd door de restauranteigenaar
voor een typisch Koerdische bruiloft. Uiteraard kon een danslesje vooraf niet
ontbreken.
Na de grens
met Irak overgestoken te zijn, kwamen we uiteindelijk in Zakho. Hier werden we
door verschillende mensen aangesproken die Engels, Duits of Nederlands konden. Door een aardige
Duitssprekende man werden we de stad rondgeleid en kwamen we bij een oude brug.
Hier troffen wij twee Nederlandse mannen die op bezoek waren bij hun vader (en
zijn 2e vrouw). Uiteraard werden we uitgenodigd voor een kop koffie.
Een tocht door de bergen mocht niet ontbreken (incl. kampvuur) en ook het
pretpark, het etentje en uiteindelijk het slapen niet.
Op dinsdag besloten we naar Duhok te
gaan. Na hier thee te hebben gedronken, zijn we al snel doorgereisd naar het
christelijke dorpje Al Qosh. Omdat het etenstijd was hebben we eerst een
restaurant gezocht en hebben we hier de weg gevraagd naar de synagoge. Hier was
een vriendelijke man die met ons mee liep, het stadje door. Onderweg hebben we
bij vriendelijke mensen een kop thee gedronken, waar de muziek uiteindelijk
niet mocht ontbreken. Nadat we bij het
klooster waren geweest, waarvandaan we een super uitzicht hadden, gingen we
weer terug naar het dorpje. Hier waren ze al druk bezig met het regelen van een
slaapplek voor ons en hebben we uiteindelijk bij iemand in een prachtige villa
geslapen.
Het liep tegen de middag toen we
woensdag in Erbil aankwamen. Na de citadel bezocht te hebben,
gegeten te hebben
en de moskee (naar vb van blauwe moskee in Istanbul) bezocht te hebben, kwamen
we op de terugweg langs een huis waar ze spelletjes aan het doen waren. Hier
werden we op de thee genodigd en deden we ook gezellig een potje rummikub. Na
de overvloedige lunch is besloten om ’s avonds thee te drinken met iets
lekkers. Dit is uiteindelijk baklava geworden, wat we hebben genuttigd op een
sfeervol plein met allemaal verlichte fonteinen.
Op donderdag
hebben wij een Syrisch vluchtelingenkamp iets buiten Erbil bezocht. Een
indrukwekkend kamp waar ongeveer 12.000 vluchtelingen verbleven. Van veel
mensen die we spraken hoorden we dat ze bang waren voor de winter. Het kamp
ligt in een dal en met regen en sneeuw zou er een hoop water de tenten binnen
kunnen stromen.
De rest van de dag hebben we besteed aan reizen, een mooie tocht door de bergen. ’s Avonds kwamen we weer aan in Zakho, waar we één van de aardige Nederlandse mannen ontmoetten die ons nog meenam om iets te drinken.
Op vrijdag
zijn we weer de grens overgegaan naar Turkije en hebben we voornamelijk
gereisd. Onderweg zijn we nog gestopt bij een oud klooster en een mooi
uitzichtpunt.
Uiteindelijk zijn we in Batman aangekomen. Na nog een gezellige avond en afscheid genomen te hebben van al een aantal mensen was er dan toch een einde gekomen aan deze reis. Zaterdag zou (bijna) iedereen al op verschillende tijden terugreizen. Sommige mensen hadden zaterdag nog de tijd om in Istanbul rond te kijken.
Kortom een geweldige reis in een mooi land, met een gezellige groep, vriendelijke/gastvrije mensen en een super reisleider.
