Azoren ~ Sao Miguel en Terceira ~ Avantareis van 7 - 16 augustus '14

Groen & blauw, de Azoren zijn wauw!    

De Azoren zijn een autonome eilandengroep die horen bij Portugal. Op landenverzamelaars (www.landenverzamelaars.nl) kun je aangeven dat je in Portugal bent geweest, maar dat telt niet als je (alleen) in de Azoren bent geweest. Lees maar: Portugal (muv de Azoren en Madeira). Gelukkig zijn we ook in Lissabon geweest, dus we kunnen Portugal aan ons lijstje toevoegen…. dat ter zijde en ter inleiding….

De eilandengroep ligt midden in de Atlantische oceaan. Op 2 uur vliegen vanaf Lissabon. De eilanden zijn niet groot. Sao Miguel, het grootste eiland, heeft een afmeting van 63,7 bij 16,1 kilometer. Dit bracht een groepsgenoot tot de volgende uitspraak: “Wat een prachtig hostel met uitzicht op de oceaan. Maar je moet wel erg je best doen om géén uitzicht op de oceaan te hebben hier…!”

Wij bezochten de eilanden Sao Miguel en Terceira. Terceira heeft een afmeting van 30,11 bij 19,5 km. De 7 bewoonde eilanden die we niet bezochten zijn: Corvo en Flores (westelijk), Faial, Pico, Sao Jorge en Graciosa (centraal ~ evenals Terceira) en Santa Maria (oostelijk ~ evenals Sao Miguel).

De eilanden hebben allemaal hun bijzonderheden. Zo staat Sao Miguel bekend als het groene eiland (dat betekent het ook). De overeenkomst is dat ze alle van vulkanische oorsprong zijn.  Op Sao Miguel zijn 3 grote kratermeren te vinden. En op Terceira een grote vulkaankrater. Terceira betekent overigens derde, omdat dit het derde eiland was dat ontdekt werd. De eilanden zijn nauwelijks toeristisch en dunbevolkt. Het klimaat is heerlijk, wij hadden constant een temperatuur van tussen de 20 en de 27 graden. Omdat de eilanden niet groot zijn, hoefden we niet veel te rijden. Er was dus veel tijd voor het ondernemen van activiteiten, zoals wandelen, zwemmen, kajakken, een walvissafari en ook voor het bezoeken van een ananasplantage. We vonden mooie kampeerplekjes, al was het op Terceira soms wel even zoeken. Dit kleine eiland is bijna geheel benut door akkerbouwgrond en bewoning. Maar de aanhouder wint, gold ook hier.

Op donderdagavond kwamen we aan in Ponta Delgada, de hoofdstad van Sao Miguel. Van Sao Miguel herinner ik me vooral de kilometers blauwe hortensia’s waar we langsreden of langs wandelden. Wat was dat mooi! Ook de drie kratermeren waren fotogeniek. In de krater bij Sete Cidades, een klein boerendorpje met een schattig bakkerijtje, liggen twee meren, een groene en een blauwe. Het zijn de tranen van een verliefde arme herdersjongen en een eveneens verliefde rijke prinses, die elkaar nog één keer mochten zien voor ze voorgoed van elkaar gescheiden werden. We maakten op vrijdag een mooie wandeling om deze meren. Prachtig was het om langs weerszijden van de weg de blauwe hortensia's te zien. Je loopt echt door een haag van bloemen en planten! Na een warme dag was het heerlijk om bij Moistoiros even in het water te springen. Overigens in warm waterbronnen, maar toch was het lekker!

Op Sao Miguel bezochten we op zaterdag ook een ananasplantage. Heel bijzonder, want dit is de enige plantage ter wereld waar ananassen op deze manier groeien.. ik weet niet hoe ananassen anders groeien, maar deze doen er 2 jaar over om groot en rijp te worden! Ze zijn dan ook vrij prijzig. Voor 7 euro per stuk koop je een ananas. Die dan wel ecologisch is geteeld. Er wordt overigens ook heerlijke ananas likeur van gemaakt, deze mochten we proeven. Op het einde van de middag bezoeken we Furnas. In het dorp bij dit vulkaanmeer zijn borrelende en stomende warmwaterbronnen te zien met verschillende kleuren zwavel. Een indrukwekkend natuurfenomeen!

In Ponta Delgada, de hoofdstad van Sao Miguel, gingen we op zondag naar de kerk. We zochten naar een kerk waarvan ik het adres per mail van een dominee had doorgekregen. Na enig zoeken, de kerk was van buiten niet direct te herkennen, maar wel hoorden we het gezang, vonden we de kerk. De dominee met wie ik in contact was geweest, bleek zelf deze zondag de voorganger te zijn. Helemaal speciaal voor ons hield hij zijn preek in het Engels. Een gemeentelid vertaalde hem in het Portugees voor de gemeenteleden. De dominee was een Amerikaanse missionaris die al jaren op de Azoren woonde. Hij preekte over/uit Jona: an unwilling person, en: the character of God. ‘’No one can run away from God. God brings difficulties to bring us back to Him. He wants us to live close to Him. If we repent, He forgives.’’

Op maandag namen we de boot naar Terceira. Er was een behoorlijk deining. Niet iedereen vond dat prettig! We namen na aankomst een taxi naar San Matheus, een sfeervol dorp op steenworp afstand van de hoofdstad Angra do Heroismo. Omdat we de auto’s pas op dinsdag zullen ophalen, slapen we deze nacht in een hostel. Het is prachtig gelegen. Tegenover het hostel is een plek om te zwemmen. Het dorpje zelf bezoeken we op maandagavond. Er blijkt een feest te zijn waar alle dorpelingen op afkomen. Er is wat muziek en vooral gezelligheid, eten en drinken.

 

Dinsdags verkenden we de hoofdstad, die in zijn geheel op de Unesco Werelderfgoed lijst staat. In de hoofdstad boekten we een walvis- en een kajakexcursies. Het kajakken was heerlijk. Droog hielden we het niet, en dat kwam niet door de golven. De walvissafari was ook een groot succes. De groep zag meerdere walvissen en een boel dolfijnen. De dolfijnen zwommen zo dicht naast de boot dat ze bijna aan te raken waren. En in het heldere water waren ze goed zichtbaar!

Op Terceira hebben we lekker gezwommen tussen de rotsen bij Biscoitos en aan het strand in Praia dá Vitoria. Indrukwekkend waren de grotten die we bezochten (Carvao en Negro) en spannend was de wandeling met de ‘fighting bulls’, waar we van te voren voor gewaarschuwd waren.

Na een paar honderd meter gelopen te hebben stonden we inderdaad oog in oog met een groep wilde stieren. Gelukkig nog wel op een zeer acceptabele afstand! Om ze te ontwijken kozen we een pad waar je een echte padvinder voor moest zijn, zo bleek. Dit alles, samen met de lege jachtpatronen die we overal zagen liggen bracht ons tot de conclusie dat we een echte Avanta-wandeling aan het maken waren;)!

Op de terugweg hadden we door de annulering van een vlucht nog een dag de tijd om Lissabon te ontdekken! Dit kwam niet slecht uit. Na een lekker ontbijt in een leuk hostel begonnen we aan een wandeling door de stad. We kregen een mooie indruk van deze stad. De stad heeft genoeg te bieden voor een langer bezoek! Met de metro vertrokken we naar het vliegveld, waar we net op tijd aankwamen om de terugtocht naar Brussel aan te vangen..

Met mooie herinneringen en veel mooie foto’s kwamen we thuis!
Met dank voor de foto's in deze blog aan Cor t'Lam en aan Joran Looij (foto hieronder).