Strand en een beetje cultuur

Vanochtend begonnen we, hoe kan het ook anders, met een duik in de zee in onze voortuin. De zee was heel helder en groen van kleur. En niet zo warm als vorige week, wanneer we gingen zwemmen in zee. De temperatuur is sowieso wel wat gekelderd hier, mede door de toegenomen bewolking. Wel beter eigenlijk. De foto's van het strand staan op mijn camera. Hieronder wat foto's van onze middag. Op een strand langs de route was het eerst klimmen en klauteren en daarna het veiliger bouwen van dammen. Zadok vindt klimmen enorm leuk. Volgens hem hoef ik mij geen zorgen te maken. Maar dat doe ik wel. Zelf vind ik klimmen helemaal niet leuk én ik houd mijn hart vast tot het moment dat hij niet meer naar mij luistert als ik zeg dat hij niet hoger mag gaan. Zo'n middag op het strand is voor hem wel het einde. Hij is enorm actief dan.

Ik vind dit echt niet leuk dus.

Gelukkig volgt na het klimmen het veel veiliger bouwen van een dam.

Een douche bij het strand, heerlijk.

Om een uur of vijf begon het hard te regenen en om zeven uur regende het nog steeds. Gezien het om acht uur echt donker is hier, leek het me beter een hotel te zoeken. Dan wel met uitgebreid Japans ontbijt, want dat heb ik nog een beetje gemist tot nu toe. Enigszins betaalbaar, met ontbijt en met onsen - Japans bad - het was even zoeken, maar toch gevonden. Zo'n bad is echt verrukkelijk, ik heb daar al eerder over geschreven. Onze Nederlandse zuinigheid als het gaat om douchen, niet te lang, denk om het milieu, etc, staat hier in schril contrast mee. De overvloed aan warm en koud water hier om de shampoos, de lotions en de zeep mee weg te spoelen, om in te zwemmen, om in te badderen, dit lijkt een Japanse verworvenheid op zich. Het is een onderdeel van de cultuur. Daarna hul je je in een heerlijke pyama en relax je de rest van de avond.

De onsen, helaas niet voor mensen met een tattoo.

In de hal van het hotel staan een aantal drankjesautomaten. Opmerkelijk? Nee hoor, zeker niet. En zeker in Japan niet. Dit soort automaten staan werkelijk op elke hoek van de straat. In drukke gebieden, zowel als in afgelegen gebieden. En ze zijn altijd gevuld met dezelfde (soort) drankjes. Sapjes, water, ijskoffie. Heel lekker hoor, we hebben er al vaak onze dorst even mee gelest. Zou ook wel iets voor in Nederland zijn, al heb ik een sterk vermoeden dat ze in Nederland binnen de kortste keren vernield zouden worden.

Wat in Japan ook heel handig is, is de aanwezigheid van toiletten overal. In elke supermarkt bijvoorbeeld. Daar moet je in Nederland eens mee aan komen. Het aantal supermarkten is ook heel opvallend. De 7eleven en de Family Mart bijvoorbeeld zie je om de paar kilometer. En dan niet als grote, maar als kleine winkel, waar ze precies hebben wat je nodig hebt. Heel handig voor een reiziger.

Tot slot nog een grappige anekdote, die iets zegt over hoe moeilijk het is voor een kind om te leren lezen. We zaten in de auto en tussen ons in lag de Lonely Planet van Japan. Ik dacht, laat ik onze reistijd eens educatief gebruiken. Ik vroeg Zadok of hij kon lezen wat er op de reisgids stond. Hij wijst het woord Japan aan en zegt, reisgids. Ik, nee joh, het is een woord met 5 letters. Wat is de eerste letter? De J zegt hij. En dan? De A. En dan? De P. En dan? De A. En dan? Die weet ik niet. Dat is de N, zeg ik. Dus wat staat er? J A P A N....??? Reisgids, zegt hij..:)).

Morgen hopen we na hét ontbijt naar een echte zeepaardjesboerderij te gaan, een unieke boerderij, ook voor Japanse begrippen. Ik ben benieuwd!

Verder naar het zuiden

We hebben vandaag aardig wat uurtjes in de auto gezeten. En iets van de omgeving van Unzen (het vulkanische schiereiland naast Nagasaki) gezien. Op zich niet heel spannend. Daarna namen we de ferry van Shimabara (op Unzen) naar Kumamoto. Dit duurde een uur. Daarna reden we richting het zuiden met de navigatie op eindpunt Kagoshima. Ik wilde wel eerder stoppen om een leuke kampeerplek te zoeken. Ik kreeg de tip dat er bij Ashikita een mooi strand was. Het werd steeds mooier naarmate we Ashikita naderden. Niet in de laatste plaats vanwege de lucht, de zonsondergang was prachtig. We vonden een mooie kampeerplek met uitzicht op zee, dichtbij het strand. Daar kookten we aardappelen en broccoli:). Het prachtige einde van de dag maakte de hele dag goed. Hoe gelukkig kun je worden van een mooie kampeerplek. Een bijkomstigheid is dat we superharingen hebben. Ik bleek namelijk de tentharingen te zijn vergeten, dus we hebben hier nieuwe gekocht. Nu het af en toe regent hebben we de buitentent wel nodig. #kampeerdersgeluk

Morgenochtend nemen we allereerst even een duik in de zee..

Een idee van de route. We zitten op het onderste eiland  (van de vier grote eilanden) van Japan, Kyushu. 

Ferry overtocht

Tentinspectie

Dokje heeft een eigen zaklamp sinds vandaag. Hij helpt goed met het bijschijnen.

Nagasaki

Vandaag zijn we vanuit Nederland gewaarschuwd voor een aankomende tyfoon. Ik had het zelf nog niet gehoord of gelezen. Gelukkig ligt Nagasaki, waar we vanochtend in de buurt wakker werden, onder het bewuste gebied. Een eiland lager. Toch ging het hier ook regenen vanmiddag. En werd mij verteld dat dit de staart van de tyfoon was. We zijn daarom vanavond in een hotel beland. Een beetje baal ik daar wel van, omdat ik denk - misschien hadden we toch wel kunnen kamperen, we zijn toch niet van suiker. Maar aan de andere kant, de Spa was heerlijk hier.. en de avond lang.

We hebben vandaag rustig aan gedaan. Ik heb geen Engelstalige kerkdienst kunnen vinden, wat me overigens ook weer niet echt verbaasde, gezien Engels nauwelijks gesproken wordt. Vanmiddag zijn we naar het Peace park en het aangrenzende museum van de atoombom geweest. 

Ik vond het heel indrukwekkend. Zadok ook trouwens, hij wilde alles weten. Het museum geeft veel precieze informatie over de bom, de timing, de kracht, de uitwerking, de hulpverlening, etc. Er zijn testimonies van overlevenden. De duidelijke boodschap is, dit nooit weer. Er is ook een hele zaal gewijd aan de nucleaire-ontwapening en de politiek daaromtrent. Wat ik miste, was de vraag, of de discussie, hoe had het voorkomen kunnen worden, had het voorkomen kunnen worden, had dit wel gemogen, is er goed gehandeld, zijn er verkeerde beslissingen genomen, wie namen de beslissingen, aan weerszijden, hoe is er gecommuniceerd, etc. Misschien is het een cultureel gegeven dat hier niet over gesproken wordt, mij intrigeert het wel. Wel mooi dat de uitwerking op dit moment in elk geval de boodschap van vrede is. Op 9 augustus a.s. is er weer een jaarlijkse herdenking in Nagasaki. Helaas zijn wij dan nét weg. 

De plek van het hypocentrum.

Big boy, of fatman, op werkelijke grootte.

Huis ten Bosch - wat een bizarre ervaring

We zijn een dag verder en ik weet nog steeds niet goed wat ik moet zeggen over Huis ten Bosch. Ik ben 'flabbergasted', is misschien de juiste omschrijving. Ik ga het niet uitgebreid beschrijven, alles is daarover terug te vinden op internet. Het is een stuk nagebouwd Nederland in Japan. Het zijn een aantal bekende gebouwen uit Nederland; Amsterdam staat centraal met een Amsterdamplein, met grachten - waar je een rondvaart door kunt maken, met gebouwen, zoals het centraal station. Maar ook de Utrechtse Dom, het stadhuis van Gouda, etc. Je loopt daar gewoon langs en doorheen. Zadok vroeg steeds, zijn we nu nog in het park? Daarnaast is er veel te eten en zijn er veel attracties - met een hoog high tech gehalte - en is er zwembadenfestijn. Ook zijn er speciale events, een waterski show bijvoorbeeld en muzikale optredens. Het is heel bizar, Nederland, maar dan met Japanse perfectie (las ik ergens), en zo is het. Alles is mooi, schoon, vernieuwend en kwalitatief hoogstaand. Het mooiste komt nog als het avond wordt. Alles is dan zo mooi verlicht. Het park is tot 22u open, wat erg lang lijkt, maar toch nog te kort is. 

De vraag rest, plat gezegd, waar slaat dit alles op? Japanners krijgen natuurlijk geen goed beeld van Nederland hierdoor. Dat kan dus ook niet de bedoeling zijn geweest. Ik heb lang niet alles gezien, geef ik toe, dus mogelijk heb ik een informatief gedeelte gemist. Degene die het park heeft ontworpen moet wel onder de indruk zijn geweest van Nederland. Met name het watermanagement speelde daarbij een rol. Er is vast ook een vonk bij hem overgeslagen. Maar welke vonk bij de Japanners - en Chinezen - overslaat, ik weet het niet. Zadok en ik waren de enige echte Nederlanders die er rondliepen, ik heb echt goed gekeken, maar zag verder geen landgenoten, maar dit riep geen enkele reactie op. Waarom naar dit park toegaan, 10.000 km van huis, als Nederlander? Zadok wilde eerst niet - ik weet al genoeg van Nederland zei hij.. Maar we hebben ontzettend genoten. Het is een aanrader, het is mooi, bizar (de Domtoren beklimmen in Japan!), op z'n Hollands: gezellig, en in de avond werkelijk prachtig. Een must go.

De foto's hieronder zijn zeker niet representatief. Ze geven een kleine indruk. Het park is erg groot. Ik had geen zin om overal foto's van te maken, het gaat vooral om de beleving als je er bent.

Hirado

Gisteren zijn we na het inpakken van de spullen verder gaan rijden richting Hirado. We hebben halverwege de dag verkoeling gezocht op een strand in Imari. De oorspronkelijke route naar het strand was afgezet ivm een verschoven wegdek. Hier merkten we voor het eerst iets van de gevolgen van de zware regen enkele weken geleden. Met het strand in zicht moesten we rechtsomkeert maken. Een vriendelijke Japanner reed voor ons uit om de weg te wijzen. Ik heb nog nauwelijks een Japanner ontmoet met wie ik in het Engels kan communiceren. Gelukkig zijn ze erg behulpzaam wanneer ze begrijpen wat je wilt.
Doorgereden om Hirado deze dag wel te halen. Op zich zijn de afstanden niet zo groot, maar de snelheden beperkt. Ik rijd meestal 40. Er zijn nogal wat bochten en ook passeren we veel dorpjes. Een prachtige brug verbindt het eiland Kyushu met Hirado. Voor we de brug over gaan, dineren we bij een visrestaurant. Ik eet een heerlijke vissoep.
Snel nadat we de brug over zijn, zoeken en vinden we een kampeerplek. Aan een mooi strand! Naast een kraantje. Dit wordt kliederen én zwemmen morgen!
En inderdaad, de hitte drijft ons, letterlijk en figuurlijk de tent uit. We zijn de eersten om 7u s morgens. Al snel komen er meer watergenieters. Met complete zwemuitrustingen gaan de Japanners het water in. UV-zwempakken, hoedjes, kleurrijke zwembanden en andere opblaasbare figuren. Wij steken hier schamel bij af, met zwempak en -broekje. Ik vraag me af of het wel verstandig is dat we lang in het water blijven, want het is echt heel warm. 39 graden. Daar kijken jullie in Nederland niet vreemd van op natuurlijk.. maar warm is het toch. De zon brandt. Na een paar uurtjes gaan we verder. Het kost wel moeite afscheid te nemen van dit mooie strand en de super heldere zee.
Een wens van mij is om het museum van de christenen te bezoeken. Dit eiland, bekend vanwege de historie met Nederlanders hier - er was een vroege handelspost -, is ook bekend vanwege de christenvervolging. Er staat een boeddhabeeldje in het museum dat de christenen aanzagen voor Maria. Er zijn meer afbeeldingen in het museum waaruit blijkt dat hier christenen in het verborgen gewoond hebben. Een stuk strand is heilig verklaard vanwege het bloed van de martelaren. Er zijn overigens nog steeds behoorlijk wat kerken op dit eiland. Volgens mij speelt dit eiland ook een rol in het boek en de film Stilte, door Shusaka Endo. Ik moet dat even nakijken.
Na ons dagelijkse uitstapje naar de supermarkt en een siesta in de schaduw rijden we door naar Huis ten Bosch. Nu zal de gemiddelde Nederlander wel fronsen. Huis ten Bosch is een themapark, boven Nagasaki, opgezet door een Japanner, die onder de indruk was van de Nederlandse waterkunst. Ik zal er morgen meer over vertellen. Het is heel erg Nederlands, maar ik denk dat wij de enige Nederlanders zijn morgen. Ik heb tot nu toe nog geen enkele niet-Aziaat gezien. We slapen nu in een hotel aangrenzend aan het park. Lekker luxe! Ik dacht in 2 uurtjes dit park wel te kunnen bekijken, maar het is heel groot en er zijn veel attracties, vandaar dit hotel. Nu hebben we morgen de hele dag de tijd hier. De klap op de vuurpijl vandaag was de Spa in dit hotel. Een Japanse 'onsen'. Het ritueel houdt in dat je ontkleed in het (dames-)bad gaat. Eerst spoel je jezelf schoon, bij een privé zitje met tafel en spiegel, met heerlijk warm water. Daarna ga je in het warme bad, bubbel of gewoon. Daarna ga je jezelf helemaal schoonmaken met zeep, shampoo, conditioner, cleansing, etc. Waarna je weer in het bad gaat om te relaxen. Als je klaar bent met badderen kun je jezelf verwennen door je in te smeren met allerlei lotions, te kammen, föhnen, etc. Het was echt genieten. Zadok genoot van het kammen en föhnen. Het lijkt wel of we een verjaardag hebben, zegt hij stralend tegen me terwijl hij zijn haar kamt.
Kortom, we genieten van dit land, op een relaxte manier. De mensen zijn heel vriendelijk. Het land is schoon en van alle gemakken voorzien. Ik zal ook nog een foto plaatsen van de toiletinstructies in dit hotel.
Morgen Huis ten Bosch!

Gisteren:

Kinderen spelen zonder taalbarrières. 

Luxe wildkamperen:)

Vandaag (de foto's van het strand staan op mijn camera helaas):

Voor opa & oma.. bij Huis ten Bosch

Mooi maken!

Luxe!