Vandaag zijn we vanuit Nederland gewaarschuwd voor een aankomende tyfoon. Ik had het zelf nog niet gehoord of gelezen. Gelukkig ligt Nagasaki, waar we vanochtend in de buurt wakker werden, onder het bewuste gebied. Een eiland lager. Toch ging het hier ook regenen vanmiddag. En werd mij verteld dat dit de staart van de tyfoon was. We zijn daarom vanavond in een hotel beland. Een beetje baal ik daar wel van, omdat ik denk - misschien hadden we toch wel kunnen kamperen, we zijn toch niet van suiker. Maar aan de andere kant, de Spa was heerlijk hier.. en de avond lang.
We hebben vandaag rustig aan gedaan. Ik heb geen Engelstalige kerkdienst kunnen vinden, wat me overigens ook weer niet echt verbaasde, gezien Engels nauwelijks gesproken wordt. Vanmiddag zijn we naar het Peace park en het aangrenzende museum van de atoombom geweest.
Ik vond het heel indrukwekkend. Zadok ook trouwens, hij wilde alles weten. Het museum geeft veel precieze informatie over de bom, de timing, de kracht, de uitwerking, de hulpverlening, etc. Er zijn testimonies van overlevenden. De duidelijke boodschap is, dit nooit weer. Er is ook een hele zaal gewijd aan de nucleaire-ontwapening en de politiek daaromtrent. Wat ik miste, was de vraag, of de discussie, hoe had het voorkomen kunnen worden, had het voorkomen kunnen worden, had dit wel gemogen, is er goed gehandeld, zijn er verkeerde beslissingen genomen, wie namen de beslissingen, aan weerszijden, hoe is er gecommuniceerd, etc. Misschien is het een cultureel gegeven dat hier niet over gesproken wordt, mij intrigeert het wel. Wel mooi dat de uitwerking op dit moment in elk geval de boodschap van vrede is. Op 9 augustus a.s. is er weer een jaarlijkse herdenking in Nagasaki. Helaas zijn wij dan nét weg.
 |
| De plek van het hypocentrum. |
 |
| Big boy, of fatman, op werkelijke grootte. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten