Natuurlijk, IJsland (op reis in april/mei)

Een kaal landschap, bedekt met donkere stenen. Geisers spuiten met enige regelmaat stoom en water tientallen meters de lucht in. IJsland is een eiland van vulkanen, rokende gaten en kokende modderpoelen. Er zijn ook gletsjers, sneeuwvlaktes, kraters en fjorden.



http://www.youtube.com/watch?v=0FKGvIyL3jk&feature=player_embedded

Een imponerend landschap dus. Ik moest vanwege de overweldigende natuurverschijnselen en het contrast met ons vlakke Nederland denken aan het gedicht Holland, van E.J. Potgieter (1808-1875):

U schiep natuur met een stiefmoeders hand,

Toch heb ik innig u lief, o mijn land!

En bijna een eeuw later dichtte J.C. Bloem (1887-1966), vanuit de Dapperstraat in Amsterdam:

Natuur is voor tevredenen of legen.
En dan: wat is natuur nog in dit land? 

Moeder Natuur is in IJsland bepaald geen stiefmoeder!  

Het zou het komen dat beide dichters niet zo onder de indruk waren van de natuur in Nederland? Zouden ze misschien ook in IJsland zijn geweest..?

Hoe dan ook: Juich ik aan het vlakke strand, ik heb u lief!!!

Vragen
Hoe dan ook, IJsland is uniek en hoe meer ik erover lees, hoe meer ik erover zou willen weten. Het land roept zoveel vragen op van nieuwsgierigheid en van ontzag. Hoe kan zo’n uniek landschap ontstaan, waarom (en wanneer?!) vinden er vulkaanuitbarstingen plaats, hoe zit het met aardbevingen (die zijn er dagelijks in IJsland), hoe werken geisers, hoe ontstaan warmwaterbronnen, etc. etc.

Ik vond op de site http://www.ijsland-info.nl/ zoveel interessante en geschikte informatie, dat ik het niet aandurf een blog te schrijven zonder allereerst naar deze site te verwijzen. Voor de geïnteresseerde blog-lezer biedt deze site een (warme) bron van informatie.

Een paar voor mij eruit springende feiten wil ik in deze blog graag onder de aandacht brengen.

Het land groeit
In de eerste plaats wil ik graag laten zien dat IJsland zich bevindt op de breuklijn van twee aardkorsten, oftewel, op de Mid-Atlantische spreidingsrug. Dit maakt gelijk veel duidelijk over het onstaan van het landschap.

Op de breuklijn bewegen de Noord-Amerikaanse plaat en de Euraziatische plaat langzaam uit elkaar. Op de zwakke plekken krijgt het opstijgend magma de kans door de oceanische korst heen te breken en als het vulkanische gesteente stolt, ontstaat een nieuwe korst, die het eiland elk jaar zo’n twee centimeter breder maakt. Het nieuwe land bestaat uit het donkere basalt; het meest voorkomende vulkanisch gesteente op aarde.


Vulkaanuitbarstingen

Magma bevat altijd een beetje gas in oplossing. Tijdens het opstijgen van het magma neemt de druk af en kan het gas ontsnappen. Als dit opeens gebeurt, leidt dat tot een vulkaanuitbarsting. Met het gas gaan ook stukken basalt en vulkanische as mee de lucht in. Hierdoor ligt het basalten oppervlak van IJsland hier en daar bezaaid met basaltstenen.

Heel recent en daarom nog bekend is de uitbarsting van de Eyjafjallajökull-vulkaan in april 2010, precies 2 jaar geleden dus!



http://www.youtube.com/watch?v=n6dDesUPkMo&feature=player_embedded

IJs-land?
De naam IJsland wekt de indruk dat het een land is van alleen ijs. Maar IJsland is een land van contrasten, vooral tussen vuur en ijs. Dertig procent van de oppervlakte van IJsland is bedekt met lava velden en 11% met gletsjers. De grootste ijskap (gletsjer) van Europa ligt op IJsland, de Vatnajökull gletsjer, en is 8.400 km groot. Hij is zelfs groter dan alle gletsjers van Europa samen. Onder deze gletsjer zijn nog werkende vulkanen.

IJs-koud?

Is het ijskoud in IJsland? Het klimaat van IJsland is relatief mild. Gezien de noordelijke ligging, vlakbij de noordpoolcirkel, zou je verwachten dat het veel kouder zou zijn. Maar dankzij de golfstroom uit de Atlantische Oceaan heeft IJsland een koel zeeklimaat: koel in de zomer en nogal mild in de winter. Maar nogmaals: relatief mild. Het kan wel heel koud zijn en berucht zijn ook de winden in IJsland. En in het centrale binnenland is het uiteraard veel kouder dan aan de kust. In april/mei, als wij hopen te gaan, is de gemiddelde temperatuur: april: 3,7 graden, mei: 6,6 graden. Dat is natuurlijk niet bepaald warm en omdat wij hopen te gaan kamperen, moeten we ons wel goed op kou voorbereiden.

Koude oorlog?
Ook mooi om te weten: in 1986 vonden in de hoofdstad Reykjavik de besprekingen plaats tussen president Ronald Reagan van de Verenigde Staten en zijn collega Michael Gorbatsjov van de toenmalige Sovjet-Unie. Hoewel er toen geen overeenkomst of verdrag werd gesloten, betekenden deze besprekingen het einde van de Koude Oorlog! We hopen de plek waar dit gebeurde ook nog te zien.

Geschiedenis

Ik kan het natuurlijk niet nalaten om nog iets meer over de geschiedenis van IJsland ter vertellen... De menselijke bewoning begint pas in de zevende eeuw na Christus als Ierse monniken en noordelingen zich vestigen op IJsland.
In 874 begon de duurzame kolonisatie van IJsland. De meeste kolonisten waren afkomstig uit West-Noorwegen. De reden van deze immigratie was dat er in Noorwegen een centraal gezag werd ingesteld waaraan vele herenboeren zich niet wilden onderwerpen. In 930 was al het beschikbare land verdeeld. Het parlement, nu het oudste parlement ter wereld, werd gesticht in het Thingvellir; we hopen het zeker te gaan bezoeken.

De papegaaiduiker komt veelvuldig voor op IJsland.

Vogels
Vogels zijn de enige diersoorten die het eiland goed kunnen bereiken! En zij gebruiken het eiland dan ook als een tussenstop. De diversiteit in de vogelpopulatie is veel kleiner dan in Nederland, maar de kwantiteit is dan weer veel groter. We hopen zeker wat grote vogelkolonies te gaan zien en van deze dieren in hun natuurlijke habitat te genieten. 

Reis

IJsland is een min of meer ''rond'' eiland en we hopen met huurauto's een deel van een rondreis te maken.

In april en mei zijn de wegen in het binnenland nog onbegaanbaar. We zullen dus zoveel mogelijk de kustroute volgen en wie weet een keer een excursie boeken waarmee we wel in het binnenland kunnen komen. We gaan in elk geval proberen zoveel mogelijk verschillende dingen te zien en te doen en zo intens mogelijk van het land en de natuur genieten.

PS

1 De reis zal gemaakt worden D.V. in april/mei 2012 en het is een Avantareis die ik hoop te gaan leiden.

2 Ik heb voor het schrijven van deze blog gebruik gemaakt van o.a:

http://www.ijsland-info.nl/

http://www.vakantieijsland.nl/klimaat-ijsland

http://www.kennislink.nl/publicaties/aswolk-ijslandse-vulkaan-ontregelt-luchtverkeer

http://www.vulkanisme.nl/vulkaanuitbarsting-ijsland.php

http://www.klimaatinfo.nl/ijsland/

Caroline over Libanon

En, Caroline..! Je hebt natuurlijk al weer hard gewerkt en veel zieke kindertjes beter gemaakt, daarom duurde het eventjes, maar...  de trouwe lezers van deze blog;- zijn natuurlijk erg benieuwd hoe je reis naar Libanon verlopen is en hoe deze jou bevallen is (nav de blog van 3 feb)!

Wil je een korte impressie van de reis geven?
Een rondreis door Libanon langs de volgende steden: Beirout, Sidon, Tyrus, Baalbeck, Anjaar, Jeita Grot, Tripoli, Bacherre en Byblos. Prachtige archeologische sites, veelal in de sneeuw. Het was bijzonder om in 'oude Bijbelse plaatsen' rond te lopen en te genieten van al het moois. Bijzonder was ook het bezoek aan het Palestijnse vluchtingenkamp. Daarnaast het eten en niet te vergeten: de vriendelijkheid van de mensen!

Kun je 3 hoogtepunten (voor jou) noemen?
Om te beginnen met de opgravingen en dan vooral Byblos en Baalbek. Byblos vond ik een schitterend stadje, lag mooi aan de Middelandse Zee, de archeologische opgravingen lagen mooi aan de kust, het weer was mooi en de souqs waren geweldig! en in Baalbek waren de immense resten van de tempels fascinerend!Het andere hoogtepunt was het bezoek aan de hamman. Daar lieten de vrouwen merken wel van een feestje te houden :).
Het derde hoogtepunt was de sneeuw, de ceders van Libanon in een wit landschap! En de wandeling (met sneeuwballengevecht) hierbij niet te vergeten........

Wat heb je ervaren van de tijd van de Bijbel? Was dat duidelijk merkbaar?
Als ik op een archeologische opgraving rondloop probeer ik me altijd te bedenken hoe het vroeger geweest moet zijn..... Dat de mensen echt bij bijvoorbeeld de tempels aankwamen en de eredienst voor bijv. Jupiter
volgden....
Verder is het heel bijzonder om in plaatsen rond te lopen die al bestaan uit de tijd van de Bijbel. Tyrus en Sidon zijn 2 bekende plaatsen, als ik daar dan rondloop probeer ik me voor te stellen hoe dat vroeger geweest moet zijn. Je merkt direct dat deze plaatsjes al honderden jaren bestaan en verschillende tijdperken hebben meegemaakt: Feniciers, Romeinen en bijvoorbeeld de kruisvaarders.
Verder hebben we Sarrepta aangedaan (het Zarfath uit de Bijbel). In de plaats zelf is er niets meer van terug te vinden, maar doordat we 's ochtends het verhaal van de weduwe te Zarfath met de olie en het meel dat niet opraakte hadden gelezen, leeft het toch wel meer om er te zijn......

Heb je nog iets gemerkt van de onrust in Syrië?
Ik heb er zelf niets van gemerkt. In Tripoli gingen we naar de citadel en daar waren militairen die op patrouille gingen naar de Syrische grens. Nadat de tanks met de militiaren weg waren gereden merkte je niets meer.....

Wat heeft je het meest verbaasd?
De vriendelijkheid van de mensen. Ze willen je altijd weer helpen, stappen in de auto en brengen je waar je wezen wil..... Dat is iets waar ik nog wat van leren kan!

Was de reis zoals je had verwacht?
Zelfs nog meer als ik had verwacht....  Libanon is veelzijdig en doordat er zoveel dingen te doen en zien waren vloog de week voorbij. Ik heb er van genoten!

Zou je een reis naar dit land aan anderen aanbevelen? Waarom wel/niet?
Ja, zeker weten!! Het land is schitterend en de diversiteit is groot: mooie stadjes, opgravingen, kruisvaarderskastelen, souqs, mooie natuur, grotten, musea's en noem maar op!

Wil je je 3 meest sprekende (voor jou) foto's toevoegen? Vooruit 5 mag ook, ik weet dat het moeilijk is!!

Eindelijk een leuke groepsfoto!!

Leuke herinnering aan een hotel, de gastheer was erg aardig en behulpzaam...

De archeologische opgraving in Baalbek.

Mooie omgeving!

Aan de kust.

Hartelijk bedankt!!!

Vandaag in het Reformatorisch Dagblad:
http://www.refdag.nl/nieuws/buitenland/libanon_sterft_maar_staat_steeds_weer_op_1_630391

Oh, cederboom, wat zijn je takken wonderschoon

Reisverslag van een week naar Libanon (Avantareis 18 - 25 februari 2012)

Kort samengevat vond ik Libanon verrassend en heel geschikt voor een rondreis van een week.

Verrassend: zoveel diversiteit en rijkdom in een klein land: een prachtige kust, mooie bergen,  heel veel sneeuw.. schitterende zonsondergangen, heerlijk eten, bizar historische steden, geweldige soeks, en last but not least: zeldzaam behulpzame en vriendelijke mensen.

Met een gezellige groep van in totaal 6 personen, hebben we per auto (het verkeer is werkelijk crazy, maar we zijn er zonder één enkel krasje doorheen gekomen) Libanon rondgereisd.

De route die we gereden hebben begon in Beiroet, toen langs de kust naar beneden, Saida (het Bijbelse Sidon), Sarfat (Sarepta Sidonis) en Sur (Tyrus), daarna weer wat omhoog en toen de bergen in naar Baalbek en Anjar, toen weer richting Beiroet, via de Jeita grotto langs de kust omhoog naar Tripoli, vandaar een dagje de bergen in, naar Bcharre en de ceders van de Libanon en tenslotte langs de kust weer naar beneden, via Jbail (Byblos) naar Beiroet.

Hieronder volgt een kort dagverslag, met verwijzingen naar relevante sites.

Zaterdag 18 februari ’12 - Beiroet

Late aankomst in het Talal hotel dat we gereserveerd hadden. Daarna nog naar een leuke kroeg-om-de-hoek, waar veel zeelui, medewerkers van een VN schip, een biertje dronken. Ik sprak lang met een Syrische man, ook een zeeman, die op Europa voer en aan wie ik vroeg hoe hij de situatie in Syrië inschatte. Hij denkt dat het maximaal een paar weken nog zal duren, het regime Assad. Hij was met een christelijke mede-Syriër, en liet mij weten goede vrienden te zijn.

Zondag 19 februari ’12 – Beiroet

Onderweg naar de kerk, bezochten we het memorial voor de in 2005 bij een aanslag omgekomen oud-premier Rafik Hariri (veel foto’s en bloemen in een grote tent). Het is nog steeds niet duidelijk, wie voor deze moordaanslag verantwoordelijk is.

http://tegenlicht.vpro.nl/nieuws/2005/oktober/wie-vermoordde-hariri.html

http://nl.wikipedia.org/wiki/Rafik_Hariri

We bezochten een internationale evangelische dienst in een mooi kerkgebouw. Het was Transfiguration Sunday en de dienst ging dan ook over de verheerlijking op de berg.

Van de dominee begrepen we dat er veel sneeuw in de bergen lag en ons werd afgeraden om op maandag al de bergpas te nemen.

‘s Middags maakten we een wandeling door de stad en over de boulevard.

We bezochten de grote moskee, gebouwd naar het model van de blauwe moskee in Istanbul.

We zagen de prachtige ligging van Beiroet, in een baai van de Middellandse Zee, met op de achtergrond besneeuwde bergtoppen. In de zee, dicht bij de kust, liggen 2 heel bijzonder rotsen, Pigeon genaamd. Je kunt hier helemaal naar beneden lopen en zo de rotsen mooi van dichtbij zien.

http://www.lonelyplanet.com/lebanon/beirut/sights/water/pigeon-rocks#ixzz1nasTu9KX

Vanaf dit punt zagen we ook onze eerste schitterende zonsondergang!

Op de terugweg naar het hotel, kwamen we langs een boekhandel van de Bible Society, waar een aantal van ons iets kocht. Zelf kocht ik een eenvoudige geschiedenisboek in het Frans met tekeningen over de geschiedenis van Libanon, een leuk boek!

Maandag 20 februari ’12 – Sabra en Sidon

In de ochtend naar het Palestijnse vluchtelingenkamp Sabra, in de zuidelijke suburb van Beiroet. We waren gewaarschuwd voor de veiligheid aldaar, omdat de mensen erg arm zijn. We reisden met een lokaal busje richting het kamp. Het kamp bestaat al sinds 1949, dus stel je ‘’gewoon’’ een woonwijk voor, waar mensen in heel primitieve omstandigheden dicht op elkaar leven, in de reisgids werd zelfs geschreven over zonder stromend water en elektriciteit. In het kamp waren veel posters van Yassar Arafat en ook van Saddam Hoessein.

In het kamp is ook een herdenkingsplaats voor de in 2006 bij een Israëlische aanslag omgekomen burgers, met name vrouwen en kinderen, in het dorpje Qana in het zuiden van Libanon.

http://www.cidi.nl/Nieuwsberichten-2006/Qanatientallen-doden-bij-Israelische-luchtaanval.html

De meningen over het hoe en waarom van de aanslag en de omgekomen burgers (28, waarvan 16 kinderen) lopen erg uit één. Voor de Palestijnen is duidelijk dat Israel de boosdoener is. Om een mening te kunnen vormen, is het nodig om verschillende visies te lezen (maar veel duidelijker wordt het niet..)

Het is overigens een mooie ervaring om het kamp door te lopen en te merken dat de mensen erg vriendelijk tegen ons zijn en ook erg verbaasd om ons te zien.

’s Middags rijden verder naar Sidon, tegenwoordig genoemd Saida. Vlak voor Saida bezoeken we de opgravingen van (de tempel van) Echmoun, de god die nauw verwand was aan Aesculapius; de Griekse god van de genezing.

http://nl.wikipedia.org/wiki/De_tempel_van_Echmoun    

Saida is een leuke havenstad, en bekend om haar lange historie, maar ook om de soeks en de lekkernijen die hier te koop zijn.

http://www.middleeast.com/sidon.htm

We bezoeken ook het Debanné Palace, ons aangeraden door een mevrouw uit de kerk. Het is een mooi ingericht museum-huis.

Vanaf het dak van het huis hebben we een prachtig uitzicht over de stad en de omgeving. En ook leent het plekje zich prima voor een eerste groepsfoto.

Daarna bezoeken we het zeekasteel, dat in 1227 door de Kruisvaarders is gebouwd.

Tenslotte brengen we een kort bezoek aan het zeepmuseum.

Het hotel dat we vinden, is het Oriënt hotel, en wordt gerund door 2 oudere heren. Ze zijn niet zo vriendelijk, maar ze runnen het enige voor backpackers betaalbare hotel van de stad. We betalen $10 pp voor een koude kamer, niet schoon en (wat de dames betreft) zonder douche en toilet.

Dinsdag 21 februari ’12 – Tyrus en Baalbek

Na een korte tussenstop in Sarfat, het vroegere Sarepta Sidonis – waar we geen herinneringen aan het Bijbelverhaal aantreffen, http://www.bijbelseplaatsen.nl/plaatsen/S/Sarfat/403/

rijden we door naar Tyrus, tegenwoordig Sur genoemd, een stad met een lange, lange geschiedenis.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Tyrus.

In Tyrus bezoeken we de opgraving Al Mina (in het Arabisch: de haven), een mooie Romeinse opgraving aan de kust.

Op de plaatselijke begraafplaats hebben we een gesprek met een man, die in Duitsland in een ziekenhuis heeft gelegen en graag met ons een woordje Duits wil spreken. We vragen hem wat hij van de Hezbollah vindt en hij legt ons uit dat elk land zijn eigen thema’s en issues heeft. In Duitsland zijn dat de CDU en de Groenen, in Nederland Geert Wilders… in Libanon de Hezbollah.. http://www.israel-palestina.info/hezbollah.html

In de christelijke wijk bezoeken we een maronitische kerk uit de 8^e eeuw, waar we door een vriendelijke priester enige uitleg krijgen over de maronieten, en die ons ook de weg wijst naar het kerkje. In het kerkje zingen we de psalmen waarin Libanon en/of Tyrus voorkomen.

Na een snelle lunch aan de waterkant, rijden we door naar Baalbek, in de Bekaa vallei.

We bereiken Baalbek via een drukke bergpas en we verbazen ons over de hoeveelheid sneeuw. In het donker komen we aan. We vinden een hotel met schattige potkacheltjes, die branden op petroleum.

Woensdag 22 februari ’12 – Baalbek, Anjar, Jeita grotten en Tripoli

Na het ontbijt, lopen we naar de opgravingen van Baalbek, op een steenworpafstand. Heel bijzonder is het, dat alles besneeuwd is.

We genieten heel erg van deze archeologische site, één van de grootste van het Midden-Oosten.

In de Bekaa - vallei stond ooit een van de grootste tempelcomplexen van de Klassieke Oudheid, gewijd aan de Phoenicische god Baal. Eerst de Grieken en daarna de Romeinen hebben de tempels aan hun eigen goden gewijd, respectievelijk Dionysius en Jupiter, Bacchus, Venus en dergelijke. De toenmalige naam van de stad was Heliopolis.

http://www.josopreis.nl/Syrie/bekaa.htm

Omdat ik een boekje heb gekocht van deze site, kunnen we de verschillende onderdelen die te zien zijn redelijk goed plaatsen.

We willen nog één ding doen in deze omgeving en dat wordt een bezoek aan plaatsje Anjar, dat erom bekend staat, dat er zoveel Armeniërs wonen. We lopen hier wat rond, spreken wat scholieren op de Armeense school, een behoorlijk groot complex, waar ook een kerkje staat en belanden bij de plaatselijke bakker. Deze bakker, een man van waarschijnlijk 80+, maakt voor ons een heerlijke tosti, met ham en kaas, in zijn ambachtelijke oven. We genieten ervan!

Dan haasten we ons om op tijd bij de grotten van Jeita te komen. De grotten zijn een nationaal symbool van Libanon en behoren bij de 14 wereldnatuurwonderen. We kunnen een pad van 750 meter door de grotten lopen, die in totaal bijna 9 kilometer beslaan. Het is werkelijk fenomenaal wat we zien. We hebben wel heel veel geluk, dat we om 16.55u aankomen en dat de laatste entree om 17.00u is.. Tot 18u hebben we de tijd om de grotten te bezichtigen. We bezoeken alleen de hogere grotten, omdat de lagere grotten, in verband met de hoge waterstand in dit jaargetijde niet toegankelijk zijn.
http://www.jeitagrotto.com/

In het donker vervolgen we onze weg naar Tripoli, waar we in een leuk family-based hotel eindigen, gerund door een oma en een dochter met haar man. Gelukkig zijn de dekens hier dik en is er een heerlijke warme douche!

Donderdag 23 februari ’12 – Tripoli, Bcharre ~ de ceders van de Libanon  

We rijden vandaag de bergen in, met als eindpunt het ski-resort dorpje Bcharre. Bcharre is een ideale plek om dé cederbomen te zien.  Het is ongelofelijk hoeveel sneeuw er ligt!

We zakken diep weg en maken natuurlijk prachtige foto’s. Er is één echt heel oude cederboom, waar we ook opklimmen en een hele fotoreportage maken.

’s Middags willen we de kloosters bezoeken die in de omgeving te zien zijn, maar het is heel moeilijk ze te vinden. Als we er uiteindelijk één vinden in de plaats Ehden, dan blijkt deze geheel ingesneeuwd en (tijdelijk) onbewoond. We besluiten daarop, verder de berg op te rijden, om nog één keer een mooi uitzicht over de vallei te hebben. We komen uiteindelijk uit bij een natuurreservaat, waar we een wandeling kunnen maken, waar we ‘wel sneeuwschoenen voor nodig hebben’. We hebben maar één paar schoenen bij ons op deze reis en daar moeten we het mee doen. Maar het gaat prima, we krijgen natuurlijk wel erg natte en op een gegeven moment ook erg koude voeten, maar door het sneeuwballengevecht vergeten we dat even.!

Dan is het tijd om terug te gaan naar Tripoli.

We eten een heerlijke Libanese maaltijd, met heerlijke voorgerechten, de zogenaamde Libanese mezzes.

Tot onze verrassing blijkt dat de dames vanavond ineens wel terecht kunnen in de hammam en de heren tot hun teleurstelling niet.. dat betekent dat de heren vroeg naar bed gaan en de dames een hammam-feestje te wachten staat. Er is een groep vrouwen en meisjes, voornamelijk familieleden, die de hammam deze avond hebben afgehuurd. We mogen met hen in het stoombad, in de sauna en krijgen een massage. Het is vooral gezellig. Ook het dansen achteraf, waarbij de vrouwen ons erg uitlachen.. We hebben niet door dat het al zo laat is.. om half 1 zijn we pas weer in het hotel.

Vrijdag 24 februari ’12 – Tripoli, Byblos, Beirut…

De laatste dag alweer… ’s Morgens bezoeken we eerst de Citadel, die eveneens in gebruik is als militaire kazerne. We bemerken hier overigens goed dat het leger in staat van paraatheid is. We zien een aantal tanks rijklaar gemaakt worden, compleet geladen met munitie en alle soldaten gewapend met geweren.

We hebben de tijd tot half 12 en besluiten om nog wat door de soeks te lopen en onderwijl wat bezienswaardigheden aan te doen. Tripoli heeft een conservatieve uitstraling, veel meer dan de plaatsen die we tot nu toe bezochten. De stad leent zich duidelijke voor een uitgebreider bezoek, maar helaas is onze tijd in deze stad voorbij.. er wacht nog een hele leuke stad: Byblos.

Byblos (het tegenwoordige Jbail) verrast ons! Wat een toeristische en goed onderhouden plaats. Zelfs de opgravingen zijn voor toeristen aantrekkelijk en toegankelijk gemaakt, dat is vrij nieuw voor ons. De meeste opgravingen, op Baalbek na, waren overwoekerd door onkruid etc. De opgravingen liggen prachtig langs de Middellandse Zee en er is veel groen.

Het plaatsje zelf is heerlijk voor een laatste vakantiemiddag! Er zijn echt leuke souvenirs te koop, dus het is geen enkel probleem om ons Libanese geld hier op te maken aan leuke hebbedingetjes.

Waar we de hele week al naar uit hebben gezien: het strand en een duik in de Zee. Daarom gaan we naar het strandje bij Jbail, waar we opnieuw een prachtige zonsondergang zien en waar uiteindelijk alleen Christian er niet tegenop ziet een frisse duik te nemen. Maar in het water of niet, het is een fantastische plek voor onze laatste zonsondergang. We mijmeren weg… onder het gefladder van de vleermuizen en het steeds helder wordende maantje..

Dan is het tijd om weer naar Beiroet te gaan, waar voor ons in het Talal hotel gelukkig plaats is.  We besluiten de reis geheel in stijl met een Libanese maaltijd. Op de gok bestellen we verschillende mezzes.. heerlijk!

Ons toetje van deze heel geslaagde reis is een heerlijk traditioneel Libanees dessert.

Tips:

Film: Kingdom of Heaven (http://histoforum.digischool.nl/films/heaven.htm)
Boek: Rovers, christenhonden, vrouwenschenders, over de kruistochten in de Arabische kronieken, van Amin Maalouf

http://www.museumsaida.org/english/index.html