De kinderen van Peshawar

Mijn hart breekt vandaag .. om de kinderen in Pakistan.. en in Syrië...

(deze blog heeft niet met reizen te maken, maar komt wel voort uit het feit dat ik door de genoemde landen gereisd heb en het me daarom zo aanspreekt)

Er is niets nieuws onder de zon, zegt de Prediker. Maar ik weet het niet. Is er eerder een jaar geweest waarin we getuige waren van zoveel leed dat mensen elkaar hebben aangedaan? Als we geen ooggetuigen waren geweest, wat we dankzij de media zijn, dan zouden we het voor onwaarschijnlijk gehouden hebben wat er is gebeurd dit jaar.
In Syrië onthoofdingen, zelfs van kinderen. Vrouwen en ook kinderen die als slaaf verkocht worden. En dan vandaag als dieptepunt de moord op de kinderen in Peshawar.

Nee, er is geen nieuws onder de zon. De kinderen die aan de Moloch werden geofferd. De kindermoord van Bethlehem. De kinderen die omkwamen in de Sjoah. Eindeloos is de rij.

Het is bijna Kerst. Het Kind in de kribbe is ook de Man van smarten aan het kruis. God is mens geworden om de in-slechte mens te redden. Om te zeggen: laat de kinderen tot Mij komen. Dit is het enige uitzicht in de duizelingwekkende werkelijkheid van deze tijd.

''And our eyes at last shall see Him,
through His own redeeming love;
(..)
We shall see Him; but in heaven,
Set at God's right hand on high;
Where like stars His children crowned
All in white shall wait around.''

De kinderen van Bethlehem, de kinderen van Aleppo, de kinderen van Peshawar.

(uit: Once in royal David's city; vanaf min. 1.35. 
https://www.youtube.com/watch?v=8xeZOnW2v6k&feature=youtu.be)

De kinderen spelen (nog/weer) in Aleppo.
Het meisje rechts verloor beide benen bij een granaatinslag.

Om naar uit te kijken.. Lanzarote!

Lanzarote, van 29 december '14 tot 5 januari '15 ~ een weekje naar de zon inclusief de jaarwisseling!

Vanaf Eindhoven een rechtstreekse vlucht naar Arrecife.

Lanzarote is één van de Canarische Eilanden en wel de meest noordelijke en de meest oostelijke. Het eiland is 62 km lang en 21 km breed. De andere eilanden zijn...

... La Palma, El Hierro, La Gomera, Tenerife, Gran Canaria en Fuerteventura. De eilanden horen bij Spanje; ze vormen een autonome regio. Canarische Eilanden betekent overigens eilanden van de honden. Onze kanarie dankt zijn naam aan deze eilanden..

De eilanden zijn ontstaan door onderzeese vulkanische activiteit. Op Lanzarote is dit goed zichtbaar. Een groot deel van het eiland is bedekt met lava en ziet eruit als een maanlandschap omdat er bijna geen begroeiing is. Doordat de bodem van Lanzarote weinig water vasthoudt, is landbouw op het eiland erg lastig. In het nationaal park Timanfaya is het vulkanische maanlandschap goed te zien. Er zijn kraters en kratermeren.

De belangrijkste kunstenaar/architect César Manrique heeft veel gedaan om het oorspronkelijke karakter van het eiland te behouden. Zo mogen de deuren en kozijnen alleen de kleuren groen, blauw en bruin hebben. De huizen mogen niet hoger zijn dan vier verdiepingen en moeten wit geschilderd zijn.

Volgens een vriendin die er is geweest is en bij wie ik het even gecheckt heb, is het er goed toeven: ''veel zwarte lava, mooi zandstrand in het zuidwesten, alleen witte laagbouw en lekker warm''.
In de winter ligt de temperatuur rond de 20 graden. Lekker dus. Al schijnt er ook kans te zijn op sterke wind.

Hieronder een paar vakantieplaatjes om alvast in de stemming te komen..

De jaarwisseling 2014 ~ 2015 zal ongetwijfeld anders zijn dan thuis. Vorig jaar was die trouwens ook anders dan thuis (niet thuis dus), toen wist ik dat de volgende dag Zadok geboren zou worden. En nu hoop ik al samen met Zadok in een hotelletje te zitten. Misschien kan hij zelfs al lopen dan..;).

Het vuurwerk schijnt geweldig te zijn op Lanzarote.

Als alles goed gaat hebben we na de jaarwisseling dus nóg een klein feestje. Dat vieren we als we weer thuis zijn..

Op 2 januari hoopt Zadok 1 jaar te worden!

Informatie over Lanzarote: http://www.cruiseplus.be/Downloads/Jetair_Lanzarote.pdf

Hitchhiken 2014 ~ een avontuur

Hé, dat deden we in de jaren '60 ook ~ liften, hitchhiken, trampen door Europa... Een veelgehoorde uitspraak vorige week. Deze oude gewoonte werd vorige week door een groep Avanta reisleiders afgestoft en uitgeoefend onder het bezielende voorbeeld van Anthonie Poppe en Maarten Timmerman. De heenweg was aanvankelijk een 'blind flight', want we wisten niet wat het vertrekpunt van ons avontuur zou zijn. Ons was gevraagd kaarten van Spanje en Portugal mee te nemen, maar dat bleek voor de fun;). Op de ticket die we in Eindhoven kregen uitgereikt, stond het zwart op wit: WARSCHAU.

Met Ryan Air goedkoop vliegen.

Duidelijk nog in afwachting.

Het zit zo... 

Hier zijn we nu...

en hier ga je naar toe..

Verschillende koppels starten in verschillende richtingen.

Warschau en omgeving.

Na onze eerste lift eerst tijd voor iets lekkers.

Aan de eerste opdracht voldaan: slapen bij locals thuis

In de Rigaerstrasse in Berlijn.

De Rigaerstrasse: een krakersbuurt.

Voldaan aan de 2e opdracht: laten zien dat je in Berlijn bent geweest.

Behoeft geen uitleg..

Berlijn uitkomen vergde wat tijd.

Ons meest bijzondere vervoermiddel!

Onderweg kwamen we een ander koppel tegen. Leuk!

Met Nederlandse chauffeurs aan de koffie.

De liftmaatjes.

Grappig: kwamen we onderweg tegen.

Leuk idee dat Bartwim in de vrachtwagen voor mij zit;).

Dit is de mijne;).

Vervoer van windmolenwieken.

Sleeping very well de tweede nacht (of wat daarvan over was)..

Bij AC Stroe.

De laatste dag, thuis zien te komen..

Speciaal nette kleding aangedaan. Heeft het geholpen..?

Eén van onze leuke chauffeurs.

Slecht weer in Nederland - wel handig voor het liften, je wordt sneller meegenomen.

En dan zijn we back in town.... Na 2,5 dag liften worden we precies om 1 minuut voor 17u afgezet in Middelburg aan de Dam. Heel bijzonder want we worden daar tussen 17u en 21u verwacht. Tussen ongeveer half 5 en half 6 komen alle 7 koppels aan! Veel variatie in tijd blijkt er dus niet te zitten in de afstand Warschau - Middelburg als je deze liftend aflegt. De verhalen komen los aan tafel. Wat een leuke ervaring was dit!

Facts:
In totaal hebben we 12 liften nodig gehad om in Middelburg te komen.
Op de eerste lift hebben we 5 kwartier gewacht. Dit kwam doordat we in een klein dorpje stonden en een veraf gelegen plaats op ons bordje hadden staan. Uiteindelijk besloten we daarom om eerst naar Warschau te gaan. Alle andere liften gingen heel vlot, zij het dat de liften in Nederland wat minder makkelijk waren. Dat laatste kwam niet zozeer door de onwelwillendheid van mensen, maar meer doordat de richtingen waarin mensen gaan diverser zijn in een klein land en je dus meer geluk moet hebben om de juiste lift te treffen. Belangrijk is om op een strategisch punt te staan, dat is een benzinestation of de oprit van een snelweg. Alleen onze laatste lift, van Goes naar Middelburg, was met een vrouw. Verder troffen we alleen maar mannen. Eén lift was in de vrachtwagen, dat was wel gelijk het langste stuk, van Michendorf bij Berlijn, tot Stroe. Met de meeste chauffeurs konden we leuk communiceren. We hebben veel diverse mensen ontmoet, dat is een ontzettend leuke kant van het liften. Het allerleukste vond ik zelf de verrassingen waar je voor staat. Je weet totaal niet waar je aan toe bent, maar één ding weet je: het komt goed!

Kort reisje... veel plezier

Je hoeft niet weken weg te zijn om een leuke herinnering te hebben aan een reis en aan een land. Vorige maand zijn we met een klein Avanta-groepje een lang weekend op stap geweest. Vanuit Nederland hebben we een behoorlijk stuk van Europa doorkruist om uiteindelijk in Macedonië aan te komen. Vanuit Skopje vlogen wij terug naar Eindhoven. Ies Sr, die aansluitend een reis zou gaan leiden, bleef achter in afwachting van de groep. Toen wij in Eindhoven landden, zagen we de groep die naar Skopje vloog het vliegtuig instappen..
Hieronder een fotoverslag van een leuke korte reis. Via België, Duitsland, Oostenrijk, Slovenië, Kroatië en Servië naar Macedonië!

Onderweg is er tijd om te poseren, ivm een nodige reparatie die door Ronnie en Ko vakkundig wordt uitgevoerd. Waar een grote pompoen en het dopje van een colafles al niet goed voor blijken te zijn!

Natuurlijk wordt er regelmatig gepauzeerd. Lekker koffiedrinken in het bos!

Op zondag passeert een schaapherder onze hagenpreek..

Heerlijk lunchen in de vrije natuur!

De avondmaaltijd..

en daarna mijmeren bij het kampvuur..

Dan het bed opzoeken.. Een luxe slaapplaats!

Handig zo'n bus..

 In een Macedonisch dorpje ...

met de mannen aan het bier..

Natuurlijk pas na de taart..

Voldaan..

De wasbeurt.. waarbij iedereen een handje helpt..

 Gastvrijheid bij een Macedonische familie!

Een relaxte wandeling..

Good bye Macedonie....