Reis(foto)verslag Azerbeidzjan mei 2015

Een selectie van foto's die het resultaat zijn van een reis naar Azerbeidzjan: land van het vuur.

Departure.. Rotterdam CS.

Arrival.. Baku Old City.

Weekend - homestay - in de Kaukasus.

Vol bewondering en verbazing.

Een traditionele wasbeurt.

In de homestay, met de gastvrije familie.

Uitzicht vanuit het dorpje.

Zondagmiddagwandelingetje

Moeder weet wel hoe ze het aan moet pakken..

Je stapt de deur uit en...

We gaan weer! Verder het land in!

De president zoals je hem vaak ziet in het straatbeeld.

Een oude karavanserai, waar we geslapen hebben.

De ingang is niet groot..

En hup, daar gaan we weer..

De LP, altijd paraat.

Ontbijten met de groep.

In een minibusje

Prachtig, die lada's en dan vooral in deze kleur!

Gastvrij onthaal! Het ontbijt bij de moeder van Samir, een jongeman die ons te hulp schoot.

Samir nam ons een dagje mee uit.
Dit is een feest van Georgiërs, aan het begin van het pad dat naar een hoog gelegen kerkje ligt. 

Genoeg te drinken op het feestje.

Met Samir in het kerkje.

Een oude 4*4 Lada! Geweldig autootje!

Met de chauffeur.

Samir nam ons ook mee uit eten..

De volgende ochtend, nadat we uit de nachttrein waren gestapt, nemen we een ontbijtje dicht bij het station.

De hoofdstad, Baku. Oud én heel veel nieuw.
In de verte zie je de vlammen > Azerbeidzjan betekent: Land van het vuur.

In een mooi museum-huis.

Op de boulevard, waar nog volop wordt gebouwd..

.. in aanloop naar de First European Games!

In de metro in Baku.

Bij de brandende berg. Er komt gas uit de berg.
De berg brandt al tientallen, zo niet honderden jaren!

De reis was een Avantareis onder leiding van Albert Hol. We (Dineke Krijger en ik) hebben 2 dagen zonder de groep gereisd, omdat dit voor Zadok (en alle anderen) iets relaxter zou zijn.
Het weekend na aankomst, waren we in de bergen. Dat was geweldig. Het dorpje leek wel een open-lucht-boerderij. Overal liepen kippen, geiten, koeien etc. op straat. In de homestay ervoeren we hoe het traditionele leven in de bergen er aan toe gaat.

We hebben 2 keer in een nachttrein gereisd. Een hele prettige ervaring. Een comfortabele manier om op de plek van bestemming te komen. We zijn een dag met een local op stap geweest: Samir. Wij kenden elkaar helemaal niet, maar toch heeft hij aan ons zoveel gastvrijheid bewezen. Nauwelijks voor te stellen. De hele dag ging hij met ons mee, in zijn BMW. Hij nodigde ons uit voor een diner en daarna nog voor een uitgebreide thee-ceremonie. Tenslotte bracht hij ons naar het station waar we de nachttrein namen. Het was een leuke ontmoeting, wij konden goed van gedachten wisselen.
Ik vond het een mooie reis. Ik moest steeds denken aan Armenië en Georgië toen ik het landschap zag. Wat de cultuur betreft is het wel heel anders dan in deze landen. Azerbeidzjan is een islamitisch land. Ik ervoer het als een heel gematigd islamitisch land. Bijna seculier. We hebben geen gebedsoproepen gehoord, al schijnen die er wel te zijn. Qua keuken is er ook overeenkomst. En ook zijn de mensen gastvrij en vriendelijk.
Al met al was het weer een hele ervaring. Nu ik dit schrijf, ben ik al weer bijna aan de volgende begonnen. Een reis door Europa: Hongarije, Roemenië en Bulgarije... Ik heb er al weer erg veel zin in!