Kuta

Vandaag zal ik wat dingetjes vertellen die me zijn opgevallen deze dag. Allereerst is Kuta toch wel een bizarre plek. Het is één en al toerisme en beach life. En het is nog laagseizoen. Je moet het een keer gezien en meegemaakt hebben, maar na 2dg heb je het ook echt wel gezien. De lokale bevolking is voortdurend bezig -achter je aan het aanlopen- om hun koopwaar of diensten te verkopen. Begrijpelijk, want het is laagseizoen. Een ijscoman vertelde me dat hij 7-10 ijsjes per dag verkoopt. De hele sfeer draait zo om geld verdienen en geld uitgeven. Eigenlijk heel saai, zielloos, plat. Temidden van deze 'bazar van het materialisme' staat een monument dat herinnert aan de grote terroristische aanslag van oktober 2002 in een discotheek, waarbij meer dan 200 mensen omkwamen. Voornamelijk Australiërs, want dit is zogezegd de badplaats van Australië. In 2005 zijn er trouwens ook aanslagen geweest, met tientallen doden. Maar 'het leven' gaat hier dus door.

Het monument voor de aanslag.

Wat leuk was, was dat de vrouw op de foto hieronder begon over de Nederlanders, jouw voorvaderen, zei ze, die op Bali hebben gezeten. Ze had daarover gehoord van haar moeder. Zelf was ze toen nog een baby. Ze noemden de Nederlanders 'blannies' zei ze. Wat ook leuk was, waren de 'eekhoorntjes' op het strand. Met behulp van de locals gaven we ze doppinda's. Het was een hele happening.

De ijscoman.

Zoals ik gisteren al schreef, is het strand erg vuil. Er ligt van alles. Vanmiddag kwam ik dit bord tegen. Ik dacht eerst dat het een grapje was, maar gezien dec-mrt geen hoogseizoen is, twijfel ik..?

Op onderstaand bord gaat het zeker niet om een grapje. 

Verder: iets heel aardigs; een zeeschildpadden opvang. Save their lifes.