Karin K on DigiTour: Yeah! Weer op reis! Schotland, wat een verrassing.

En daar was hij weer, de eerste reis na dé reis. Het ging weer heel erg kriebelen. En, ik wist wat ik graag wilde: een weekje buiten, een weekje kamperen. Een stad die me al lang nieuwsgierig maakte was Edinburgh, dus zocht ik een ticket naar deze stad in Schotland. Ik vond een voordelige ticket vanaf Brussel Charleroi, nog wel een eindje rijden vanaf Rotterdam, wat met name op de heenweg, met drukte bij Antwerpen en bij Brussel, niet heel fijn was, maar op de terugweg maakt dat niet meer uit. Als een ticket vanaf Amsterdam €225 kost pp en vanaf Brussel Charleroi €70 pp, is het verschil te groot. Voordeel was dat we nu de auto lekker bij ons hadden, zodat we niet hoefden te slepen met de tent, de slaapzakken, matten, en kampeergerei. Verder hadden we weinig bij ons!

Vooral gevuld met kampeer-gerei.

Na aankomst op de luchthaven in Edinburgh gingen we uiteraard eerst de auto halen. Het was een prachtige bak! Splinternieuw.. De jongen die mij hielp verzekerde mij ervan, dat ik nog geen volledige dekking had afgesloten, terwijl ik wist dat dit wel het geval was. Hij bleef mij maar proberen te overtuigen, dat ik niet verzekerd was bij hen. En dat ik voor 500 pond mij moest bijverzekeren voor een week! Ik vond het belachelijk, zo'n hoog bedrag en ik wist ook zeker dat ik al een verzekering had afgesloten. Ik zei, ik waag het er gewoon op. Later zag ik in mijn papieren staan: ''ook al zeggen ze dat je niet verzekerd bent, je bent het wel''. Ik weet niet wat voor verdienmodel dit is, maar ik vond het zeer bizar én was blij dat ik mij niet heb laten meeslepen in zijn bangmakerij. Dit als waarschuwing voor iedereen die ook een auto huurt, lees goed je papieren door!

In Edinburgh hadden we voor de eerste nacht een leuke B&B geboekt. Het barst er van de B&B's en in de weekenden loopt het goed vol, dus het was slim dat we een nacht gereserveerd hadden. Het was een leuke B&B en ik boekte ook gelijk voor de laatste nacht. Ik wilde eerst de stad gaan bekijken, maar besloot na het ontbijt om de stad lekker uit te gaan. Met een kind is slenteren door een stad toch niet echt relaxed. Ik dacht dat doen we op de terugweg wel, maar ook toen is het er niet meer van gekomen. Dus die stedentrip Edinburgh, die moet er nog wel een keer komen;).

Ik had niet echt een reisplan, maar wist ongeveer welke kant ik op wilde. Dus we gingen rijden. Met de tom-tom aan. Echt, ideaal, navigatie onderweg. Onderweg bleek al snel dat er talloze mogelijkheden zijn om te genieten van de omgeving. We kwamen al snel in een mooi natuurgebied met leuke wandelpaden én een bezoekerscentrum.

Zadok vinkt zijn vondsten af.

Het weer begon iets minder te worden ondertussen en de dag schoot al een eind op, dus we gingen op zoek naar een plekje om de tent op te zetten. Het was nog niet heel makkelijk om iets te vinden. We kamen uiteindelijk in een bos, waar een huisje stond aan een doodlopend weggetje. Ik zag zo gauw geen mensen bij het huisje en begon met het opzetten van de tent. Toen deze net stond, werd er geroepen. Een aardige oude man vroeg wat de bedoeling was..;). Hij vond het een belevenis, nieuwe buren, en nodigde ons uit in zijn huis. Hij bood tegelijk aan dat we gebruik mochten maken van douche, toilet, kraan, etc. De vrouw des huizes was aan bed gebonden en leed aan enorme rugpijn. De heer des huizes zag in alles een verzetje. Nadat we een tijdje hadden zitten kletsen - de man bleek ex-butler en de vrouw ex-kokkin van een kasteel waar dit huisje bij hoorde - werd ons eten aangeboden. Na het eten vroeg de heer des huizes of ik, met mijn auto, met hem meewilde het stadje in, om wijn te kopen. Zijn vrouw vond het maar niets en waarschuwde mij ervoor, dat ik niet met hem in de pub moest gaan zitten, omdat dat zijn doel was. Ik dacht, voor wat hoort wat, dus liet mij door hem inpakken. Zadok bleef ondertussen bij mevrouw filmpjes kijken op haar bed. De wijn was snel gekocht; ik wachtte in de auto. Daarna zei hij tegen mij: ik zal je de mooiste pub van Schotland laten zien.. daar kun je mooi foto's van maken...! Ik wilde eigenlijk niet dat het te lang ging duren, dus ik zei, nadat ik braaf een paar foto's had gemaakt van een niet bijzonder opvallende pub, dat ik wel in de auto zou wachten. Meneer vond het niet zo leuk dat ik geen biertje met hem ging drinken, maar hij kwam toch na 10 minuten weer richting de auto en we gingen weer huiswaarts. We mochten wel binnen slapen, maar Zadok stond erop dat we in de tent gingen slapen en dat vond ik zelf ook wel fris, het was namelijk bloedheet in het huisje. Die nacht heeft het veel geregend, maar gelukkig hadden we er geen last van, de tent stond goed! Na het ontbijt, op verzoek in het huisje, met koffie, brood en zalm, namen we afscheid van ons eerste avontuur in Schotland. We werden hartelijk uitgezwaaid.

We vervolgden onze route door het prachtige land. Via kleine weggetjes kwamen we op mooie plekjes. De brander die ik bij me had, zorgde voor het echte kampeergevoel. Je eigen koffie zetten is toch wel wat waard. En dat in combinatie met lekker vers brood, kaas, etc. en een mooie omgeving, dat is echt vakantie.

Marshmallows branden!

We vervolgden onze weg, passeerden leuke plekjes, zagen heel veel schapen met lammetjes, en bermen vol met gele brem. Het voorjaar in Schotland is mooi! En elke middag deden we wel een pub aan, voor de gezelligheid, de warmte en een lekker Schots biertje.

Op onze tweede kampeerplek stonden we uit het zicht van mensen, we stonden bovenop een berg, en het waaide erg hard. Ik vroeg met af of het wel een slim idee was, om de tent daar neer te zetten, maar gelukkig ging de wind liggen en hadden we een droge en rustige nacht. Zadok heeft wel lang uitgeslapen, hij werd pas om 10u wakker!

Omdat we zo genoten van de mooie omgeving, schoten we qua kilometers niet echt hard op en ik had toch nog wel het plan een stukje van de Noorwestkust te zien. Daarom besloot ik om een hotelletje te boeken in Ullapool en die avond te gebruiken om een behoorlijke afstand af te leggen. Het begon nog maar amper te schemeren, of ik had al bijna het eerste 'red deer' onder de auto. Ik dacht nog dat het bijzonder was, dat wij een red deer zagen (hij was niet alleen trouwens, maar met een groep), maar het duurde niet lang, of we zagen weer een hele kudde de weg oversteken. Voorzichtigheid geboden dus onderweg. Ik moest goed opletten of ik geen oogjes zag in het licht van mijn koplamp. Zadok hielp mij daarbij. Ik overdrijf niet als ik zeg dat we wel 100 red deers gezien hebben. Met en zonder gewei, mannetje en vrouwtjes dus. Het was een magnifiek gezicht en een magisch mooie avond. De maan was namelijk ook heel mooi; vol tegen een strakke, donkerblauwe lucht. Echt prachtig.

Red deers onderweg

Het leuke hotelletje serveerde een echt Schots ontbijt. Daarna gingen we verder richting de Noordwestkust. De wegen werden steeds mooier; smaller en door de bergen. De bermen waren prachtig. Het uitzicht geweldig. En de rust was overweldigend. Er reden vooral campers. En een enkele local. Bij elke auto die je wilde passeren, moest één van beide wachten bij een passeer-plek. Je moest dus goed opletten en hoffelijk zijn.

We gingen voor de nacht weer op zoek naar een wild-kampeerplek. Het was zoeken en ik had al een heel eind gereden over een mooi smal weggetje, toen dat doodliep. Echter, aan het einde van dit weggetje was een camping! Een rustige camping aan de zee! Met een prachtig strandje erbij. Ik vond het zo'n mooie plek, dat het me onzin leek om weer terug te rijden, op zoek naar een minder mooie wild-kampeerplek. De zonsondergang was zó mooi.. en we hadden zo'n geluk met het weer. Ik had me echt voorbereid mentaal op een week regen en kou, maar we hadden het na de eerste nacht vooral droog en er was veel zon. En mooie zonsondergangen. Waarna het wel kouder werd uiteraard. Ik spreek nogal in superlatieven merk ik, maar ik kan hier alleen maar heel positief en enthousiast over vertellen!

Ik had gehoord dat er nog meer mooie stranden waren aan de Noordkust. Wij kwamen uiteindelijk op het meest noordelijke plekje van Schotland. Ook hier was een prachtig wit en schoon strand. De route die we reden was heel mooi. Mij werd geadviseerd om gewoon helemaal rond te rijden in het noorden, alvorens weer terug te gaan naar Edinburgh. Het alternatief was dezelfde route weer terug te gaan, maar dat is ook niet wat je echt graag wilt. Dus hadden we nog wat kilometers voor de boeg de een na laatste volle dag, maar het lukte gelukkig allemaal.

De laatste kampeerplek was weer in het wild. We hadden een heel mooi plekje, vlak bij een spoorlijn, waarover die nacht ook nog een trein passeerde. Verder was het rustig, donker en stil. De laatste volle dag voor we weer in ons B&B in Edinburgh waren, hebben we veel diverse dingen gedaan. Zadok wilde nog een keer marshmallows branden, wat weer mislukte overigens. We stopten bij een mooi standbeeld. En we hebben zelfs een kasteel van binnen gezien: Dunrobin Castle, een 15e eeuws kasteel. Het was heel mooi ingericht. En wat erg leuk was: er begon zojuist een valkenshow. We besloten de middag met een stop in een leuk dorpje. We kwamen vrij laat weer aan in Edinburgh, vanwaar we de volgende ochtend weer vroeg moesten vertrekken.