Karin K on DigiTour: Dili bereikt!

We zijn gearriveerd in Dili en daarmee voorlopig op ons verste punt in Indonesië - inclusief Oost Timor dan. Na de soepele grensovergang, was mijn eerste beeld van Oost Timor de kustlijn, waarvan ik hieronder een hele mooie foto heb, vind ik zelf. We reden vervolgens zo'n 4 uur langs de kust en door de bergen. We hadden geluk, want we zaten voorin, naast de chauffeur. De route toonde aan dat Oost Timor echt een ontwikkelingsland is. We kwamen in het donker aan. Omdat ik nog geen Amerikaanse dollars had, het betalingsmiddel hier, vroeg ik of de chauffeur ons wilde afzetten bij de homestay die ik had geboekt. Dat wilde hij gelukkig, al kostte het hem wel moeite het adres te vinden. Het was een bijzonder prettige homestay. De eigenaar, het personeel, de gasten, allen waren heel vriendelijk en behulpzaam. En, we vielen met de neus in de boter; ze stonden op het punt te gaan eten. Een overheerlijke, verse maaltijd!

Mijn eerste beeld van Timor Leste

Onderweg naar Dili

Plekje naast de chauf

De homestay de volgende ochtend

We gaan naar het winkelcentrum om geld te pinnen. En, nogal gemakzuchtig, maar ook om Zadok wat rust te geven- zijn beenwond is nog niet helemaal genezen- we brengen hier de dag door. Echt een bizarre ervaring. Na 5 weken steeds primitiever nu in een soort Walhalla van investeerders. Voor de have's (vooral buitenlanders) is hier alles te koop. De Toyota Landrovers staan voor de deur. We profiteren ook even van dit alles!

Op de terugweg in het busje barst de hemel even open. Weggebruikers kunnen niet anders dan gaan schuilen. Dokje test even of het wel echt regent.

's Avonds valt de elektriciteit een uur of wat uit. We maken maar even een wandelingetje. Zadok wil graag een gebarbecued satétje onderweg. Heerlijk, vindt hij. We eten weer in ons hotel.

BBQ-en

Super!

Als we de volgende dag naar de luchthaven gaan, komen we langs het beeld van een verzetsheld. Hij heeft een belangrijke rol gespeeld bij de opstand tegen Indonesië en in de strijd zijn leven gegeven. We nemen daarna afscheid van dit mooie land, waar we maar even zijn geweest.